Vorige week werden Silvolde en Ulft verder met elkaar verbonden door een echte Baileybrug over de IJssel. Met dank aan Defensie en vooral het Waterschap.
De 105 compagnie uit Wezep kon de aanleg mooi combineren met een oefening en zo werd op dinsdag een begin gemaakt.
De heren soldaten waren echter vergeten dat het geen oorlog was: binnen enkele uren leek het klusje al geklaard. En dat was nou ook weer niet de bedoeling. Er moest ook nog wat over blijven voor de “kijkdag” op woensdag.
Het wemelde namelijk al dagen van de kleine jongetjes met opa’s. En van de meisjes. Kijken naar de brug, de leger voertuigen en vooral ….de soldaten.
Hoe anders was dat in mijn tijd. Begin jaren tachtig moest ik als dienstplichtige het leger in.
Uitgaan mocht alleen in legerkleding en in de disco’s rondom Ermelo was geen meisje te bekennen.
Ook de verlofreis per trein moest verplicht in “dagelijks tenue” (uniform). Gedonder in de trein met niet zelden een middelvinger was ons deel.
En dan heb ik het niet eens over de oefeningen op de Ermelose heide. Gecamoufleerd in oorlogskleuren. Uitgejoeld door een vakantievierende schoolklas met juf.
De Baileybrug was dan ook een feest der herkenning. Voor de opa’s die naar Indie zijn geweest en de jongens die nu dienen. En iedereen daar tussenin, dienstplichtig of beroeps.
Met in mijn naaste werkomgeving een principieel dienstweigeraar, iemand met broederdienst en iemand die te klein was (vult u zelf de namen maar in), kunt u zich voorstellen dat ik die middag ook bij de brug heb gestaan.
PS: Veteranendag 2010: maandag 28 mei te Varsseveld
Geen opmerkingen:
Een reactie posten